Sokakta sürüklenen gövdeler var
İçimde büyüyen çocuklar
Sabah sözler doğuyor
Gecesinde ölürken hatipler
Neyse ki susanlar hep kazanıyor
Vaizler ağlarken
Sözler toprağa karışıyor...
Gözler kamaşmış toprakta erirken
Erirken toprakta, yaveler ellerinde geziniyor aylak adam
Hatipler hep bağırıyor,
-Onlar-
Onlar hep bağırıyor ben fısıldıyorum küf kokan kelimelerimi
Vaizler tekrar ağlıyor
Onlar ağlıyor ben gülüyorum karşısında bir infaz emrinin…
Bir tebligatla ikna olurken yaşça büyüklerim
İtirazlar yükseliyor kollarımdaki prangalardan
Hasretler fışkırmakta kilitli kapılardan
Hasletler erimektedir hatiplerin karşısında
Enkaz altında kalan sözler vardır
Enkazda sözler vardır ve ışık dolmaktadır bir müştemilata
Sürgünde bir yolcu susmaktadır
Sürgün yerinde bir tutsak bağırırken...